Hartmerkers
Waarom deze test?
Om een hartinfarct of verminderde hartfunctie op te sporen.
Welk materiaal?
Bloed
Wat wordt er getest?
De test bepaalt de hoeveelheid van een bepaalde hartmerker in het bloed. Hartmerkers zijn enzymen, eiwitten of hormonen die gemaakt worden in het hart. Als het hart beschadigd is door een hartinfarct of hartfalen komen deze hartmerkers in de bloedbaan terecht. Na een hartinfarct of tijdens slecht functioneren biedt de toename van de hoeveelheid van een hartmerker in het bloed inzicht in de mate van schade die het hart heeft opgelopen.
Hoe wordt het materiaal verkregen?
Een buisje bloed wordt afgenomen uit een ader aan de binnenkant van de arm, meestal in de plooi van de elleboog. Om deze ader goed te kunnen zien en voelen wordt een stuwbandje strak om de bovenarm getrokken. In de ader wordt geprikt met een holle naald waardoor het bloed in het buisje wordt gezogen. De naald wordt maar één keer gebruikt en daarna vernietigd.
Wanneer wordt deze test gedaan?
De dokter vraagt hartmerkers aan bij vermoeden van hartproblemen. Met de test is het mogelijk een hartinfarct of hartfalen vast te stellen en het effect op de conditie van het hart te volgen.
Wat betekent de uitslag?
Overzicht beloop en toepassing hartmerkers MerkerWat en waarBeloopToepassing CK Enzym, komt voor in hart, hersenen en spieren detecteerbaar: na 4-6 uur maximaal: na 8-24 uur weer normaal: na 48-72 uur, behalve als er opnieuw schade is of als er voortdurende schade is Als screeningtest voordat CK-MB wordt aangevraagd CK-MB Het deel van totaal CK dat voornamelijk in hart voorkomt detecteerbaar: na 4-6 uur maximaal: na 12-20 uur weer normaal: na 24-48 uur, behalve als er opnieuw schade of voortdurende schade is Niet zo specifiek als troponine, maar kan aangevraagd worden als troponine niet beschikbaar is Myoglobine Eiwit dat zuurstof bindt en voorkomt in hart en spieren detecteerbaar: na 2- 3 uur maximaal: na 8-12 uur weer normaal: na ca. 24 uur, behalve als er opnieuw schade of voortdurende schade is Is eerste marker die aantoonbaar is na schade en is in combinatie met troponine bruikbaar om een hartaanval/hartfalen te detecteren. Troponine Deel van complex van eiwitten, waarvan er twee specifiek in het hart voorkomen: troponines: I en T detecteerbaar na: 4 - 8 uur verhoogd: blijft 7-14 dagen lang verhoogd Meest specifieke marker om een hartinfarct vast te stellen. NT pro BNP Hormoon dat in de linker hartkamer aanwezig is detecteerbaar bij hartfalen. toename is afhankelijk van de ernst van het hartfalen Bruikbaar om hartfalen vast te stellen en het verloop te volgen.Troponine versus andere hartmerkers Een toename van de hoeveelheid troponine in het bloed betekent altijd dat er daadwerkelijk een hartinfarct heeft plaats gevonden, maar de andere merkers kunnen ook verhoogd zijn door spierschade, anders dan de hartspier (bijvoorbeeld als gevolg van reanimatie).
Negatief Er is (nog) geen hartmerker aantoonbaar in het bloed. Als te snel na een hartinfarct getest wordt, kan de uitslag negatief zijn terwijl er wel sprake kan zijn van een hartinfarct.
Nog vragen?
De informatie over deze test komt van deskundigen uit het ziekenhuislaboratorium. Daar worden dagelijks vele honderden testen uitgevoerd. Laboratoriumspecialisten zorgen er voor dat dit op een veilige en juiste manier gebeurt. Zij adviseren de dokter bij afwijkende uitslagen en ingewikkelde problemen.
Heeft u naar aanleiding van deze informatie nog een vraag?
Stel deze dan aan een klinisch chemicus.
Heeft u als KC naar aanleiding van deze informatie nog een aanvulling?
Geef deze dan door aan de webredactie.