Waarom deze test?

Om te controleren of maagklachten worden veroorzaakt door niet goed functionerende pariëtale cellen in het maagslijmvlies en/of om de oorzaak van bloedarmoede nader te onderzoeken.

Welk materiaal?

Bloed

Wat wordt er getest?

De test bepaalt de aanwezigheid van antistoffen tegen pariëtale cellen. Deze cellen bevinden zich in het maagslijmvlies en ze zijn betrokken bij de productie van maagzuur, dat nodig is voor de vertering van voedsel. Bij aanwezigheid van zogeheten autoantistoffen tegen pariëtale cellen gaan deze cellen kapot waardoor langdurige ontstekingen van het maagslijmvlies ontstaan. Normaal gesproken maakt het afweersysteem (immuunsysteem) antistoffen aan om lichaamsvreemde indringers, zoals bacteriën of virussen, te verdrijven. Maar soms gaat er wat mis en worden er antistoffen geproduceerd tegen lichaamseigen weefsel of cellen, in dit geval tegen pariëtale cellen, waardoor deze niet meer goed functioneren. We spreken van een autoimmuunziekte (auto betekent ‘zelf'). De vorming van autoantistoffen kan dus gezien worden als een ‘vergissing' van het afweersysteem.Pariëtale cellen zijn ook betrokken bij de productie van intrinsieke factor, een glycoproteïne dat nodig is voor de opname van vitamine B12 uit het voedsel. Antistoffen tegen pariëtale cellen verstoren de productie van intrinsieke factor en daardoor kan er een tekort aan vitamine B12 ontstaan. Omdat vitamine B12 een belangrijke bouwstof is voor de aanmaak van rode bloedcellen kan onvoldoende productie van intrinsieke factor leiden tot een specifieke vorm van bloedarmoede, zogeheten macrocytaire (=grote cellen) anemie (=bloedarmoede). Kenmerkend voor deze vorm van bloedarmoede is de vorming extreem grote rode bloedcellen.

Hoe wordt het materiaal verkregen?

Een buisje bloed wordt afgenomen uit een ader aan de binnenkant van de arm, meestal in de plooi van de elleboog. Om deze ader goed te kunnen zien en voelen wordt een stuwbandje strak om de bovenarm getrokken. In de ader wordt geprikt met een holle naald waardoor het bloed in het buisje wordt gezogen. De naald wordt maar één keer gebruikt en daarna vernietigd.

Wanneer wordt deze test gedaan?

Deze test wordt door de arts aangevraagd om te achterhalen of maagklachten worden veroorzaakt door autoimmuungastritis, een blijvende ontsteking van het maagslijmvlies als gevolg van een autoimmuunziekte van de maag. Daarnaast wordt deze test ook aangevraagd om na te gaan of bloedarmoede het gevolg is van een gebrek aan vitamine B12 als gevolg van een tekort aan intrinsieke factor door een verstoorde functie van de pariëtale cellen. Deze vorm van bloedarmoede heet macrocytaire anemie.

Het kan ook voorkomen dat er wel intrinsieke factor wordt geproduceerd, maar dat de functie ervan wordt geremd door de aanwezigheid van antilichamen tegen intrinsieke factor. Hierdoor wordt onvoldoende vitamine B12 opgenomen en worden onvoldoende rode bloedcellen gevormd. We noemen deze vorm van bloedarmoede pernicieuze anemie, waarbij zowel autoantistoffen tegen intrinsieke factor als autoantistoffen tegen pariëtale cellen aanwezig zijn. Het komt niet vaak voor dat alleen de aanwezigheid van autoantistoffen tegen pariëtale cellen leidt tot pernicieuze bloedarmoede.

Wat betekent de uitslag?

Normaal

Bij gezonde mensen zijn meestal geen antistoffen tegen pariëtale cellen aantoonbaar.

Verhoogd

Aanwezigheid van autoantistoffen tegen pariëtale cellen kan passen bij autoimmuungastritis, een autoimmuunziekte van de maag, maar de aanwezigheid van antipariëtale cellen is niet specifiek voor autoimmuunziekte van de maag. De antistoffen kunnen ook aangetoond worden bij patiënten met andere autoimmuunziekten en ook bij gezonde personen.

Nog vragen?

De informatie over deze test komt van deskundigen uit het ziekenhuislaboratorium. Daar worden dagelijks vele honderden testen uitgevoerd. Laboratoriumspecialisten zorgen er voor dat dit op een veilige en juiste manier gebeurt. Zij adviseren de dokter bij afwijkende uitslagen en ingewikkelde problemen.